ความรู้สึกที่ ลิเบลลา มีต่อ
     ชิกิ ซานฟาซาล
     คือความพิศวงและหวาดกลัว
     คุณหมอ ในความคิดของเธอต้องสุภาพ อ่อนโยน ใจดี 
     แล้วคุณหมอที่อยู่ตรงหน้า เขาโผล่มาจากไหน ทั้งหล่อจัด รวยจัด และปากจัด
     นิสัยแข็งกร้าวเข้าขั้นหยาบคาย จนสาวน้อยอกสั่นขวัญหายทุกครั้งเมื่อพบกัน
     นี่มัน...หมอเถื่อน! ชัดๆ

     ‘เป็นอะไรวะ?’
     ชิกินึกสงสัย จะเอ่ยปากถามว่าเธอใช่ลิเบลลาหรือเปล่า หญิงสาวก็ดันเข่าอ่อนกะทันหัน
     “เฮ้ย!” 
     ชายหนุ่มอุทานแล้วก็ตวัดแขนคว้าตัวเธอเอาไว้ หญิงสาวยิ่งมีอาการตื่นกลัว จะปล่อยให้เธอยืนเองก็เกรงจะไม่รอด เขาก็เลยยกตัวเธอลอยขึ้นจากพื้นมาชิดตัว
     “เป็นอะไร”
     ชิกิถามปกติ แต่สำหรับลิเบลลา น้ำเสียงเข้มห้วนของเขาทั้งดุและคุกคาม ถ้าหากเธอตอบแล้วเขาไม่พอใจ ชายหนุ่มจะโยนเธอทิ้งหรือเปล่า หญิงสาวอยากตอบ แต่ขยับริมฝีปากไม่ได้ เธอกำลังตื่นกลัวผสมกับงุนงง ทำได้แค่ส่ายหน้าเท่านั้น
     “ยังจะปฏิเสธ ก็เป็นอะไรเห็นอยู่ชัดๆ หน้าซีดมาก หิวข้าว?”
     ส่ายหน้าอีกรอบ เธอไม่ได้หิวข้าวเสียหน่อย นอกจากหิวจนหน้ามืดจะเป็นลม ชิกิก็คิดไม่ออกว่าเธอเป็นอะไรกันแน่
     “ช่างเถอะ ลิเบลลาใช่ไหม”
     ส่ายหน้าปฏิเสธ แล้วก็ชะงัก เมื่อสักครู่ชายหนุ่มถามชื่อเธอไม่ใช่หรอกเหรอ