คาปรี มาแต็ง ฉีกภาพชายในฝันของลูกน้องสาวนัยน์ตาใสซื่อ ตัวเล็กกะทัดรัดขนาดพกพา แต่หน้าอกอวบอัดราวกับภูเขาขนาดมหึมาเสียขาดกระจุย เมื่อเขากระชากเธอเข้าสู่อ้อมกอดในฐานะ ‘เหยื่อ’ เพื่อลงทัณฑ์ เธอกล้าดีอย่างไรถึงสงสัยในความเป็นชายชาตรี ด้วยการกล่าวหาว่าเขาเป็น ‘เกย์’ ดูถูกกันแบบนี้มีหรือคาปรีจะยอมปล่อยให้เธอลอยนวล เขาต้องสั่งสอนให้เธอเรียนรู้อย่างถึงพริกถึงขิงว่าเขามันเพลย์บอยตัวพ่อ ที่ถูกจัดอยู่ในระดับนักรักชั้นเซียน!
วิลาสินี เพิ่งประจักษ์ว่าการเป็นผู้หญิงของชายหนุ่มสุดหล่อ แถมยังร่ำรวยมหาศาลอย่าง คาปรี มาแต็ง ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด เจ้านายหนุ่มรูปงามคนนั้นเห็นเธอเป็นหนูหรืออย่างไร เขาถึงชอบเล่นบทแมวที่คอยเย้าแหย่และทำเหมือนอยากขย้ำ อยากหม่ำ แต่กลับลงมือเพียงครึ่งๆ กลางๆ ปล่อยให้เธอหวาดผวา กลัวเก้อ ห่วงใยชะตากรรมของเยื่อพรหมจารีที่ไม่รู้ว่าจะถูกเขาริบไปเป็นสมบัติส่วนตัวเมื่อไรจนนอนไม่หลับ ยิ่งคิดก็ยิ่งมึนงงและสงสัย
‘เมื่อไรกันหนอที่เจ้านายสุดหล่อจะลงมือขยี้ขย้ำและหม่ำหนูน้อยตัวนี้อย่างจริงจังเสียที’
“หอมแก้มผมทำไม”
“เปล่านะคะฉันไม่ได้ทำอะไรเลย”
“เมื่อสักครู่ปากกับจมูกของคุณแนบติดอยู่กับแก้มผมแบบนี้”
ชายหนุ่มสาธิตด้วยการกดจมูกและปากลงกับแก้มใสที่ระเรื่อไปด้วยเลือดฝาดของวัยสาวสะพรั่งแรงๆกลิ่นแก้มของวิลาสินีหอมอ่อนๆเหมือนกับตัวของเธอที่เขามักได้กลิ่นยามอยู่ใกล้กัน
“ชนแรงมากด้วยนะแก้มผมช้ำหรือเปล่าก็ไม่รู้”ชายหนุ่มมองเข้าในดวงตาเบิกกว้างของเธอก่อนจะหอมแก้มนุ่มนั้นซ้ำอีกครั้งแรงๆเพื่อตอกย้ำว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นความจริง ไม่ใช่ความฝัน
หัวใจของหญิงสาวเต้นระรัวจนแทบหลุดกระเด็นออกมานอกอกแก้มเขาช้ำหรือเปล่าวิลาสินีไม่รู้หรอกแต่แก้มของเธออาจช้ำไปแล้วก็เป็นได้!
‘ตายแล้ว! นี่เราหลงรักผู้ชายคนนี้จนหน้ามืดตามัว มิหนำซ้ำยังถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นแล้วด้วยสินะ!’
