สำหรับ โบนิตา ...
กวินทร์ ไคลน์ พัชรวราฤทธิ์ เป็นรักแรกของเธอ และมีวี่แววว่าจะเป็นรักสุดท้าย
ใช่สิ...นี่มันในมุมของเธอคนเดียวเท่านั้น ถ้ามองในมุมของกวินทร์น่ะหรือ โบนิตาน่าจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายบนโลกที่เขาจะรัก
เหตุผลคืออะไรรู้ไหม เดาไม่ยากเลย...
เพราะนอกจากโบนิตาจะส่วนสูงไม่ถึงเกณฑ์ของเขา เธอยังหน้าไม่คม แถมนมก็เล็ก ไม่ตรงสเปกของเขาทุกประการ!
“ต้องให้พูดตรงๆ ใช่ไหม? ได้...งั้นฟังดีๆ นะ ผม ไม่-มี-อา-รมณ์ กับผู้หญิงแบบคุณ”
“คุณไคลน์!” เขาควรไปเปลี่ยนชื่อไหม เปลี่ยนจาก ‘ไคลน์’ เป็น ‘หยาบคาย’ น่ะ
“รู้แบบนี้ก็ปล่อยแขนผมได้แล้ว”
ผู้หญิงบ้านี่! โคตรน่ารำคาญเลย ถามจริงๆ เถอะ นี่ตกลงว่าเมาหรือว่าผีเข้า ทำไมถึงได้น่ากลัวได้ขนาดนี้
“ไม่ค่ะ!” เรื่องอะไรจะปล่อย ณ จุดนี้เธอต้องหน้าด้านเข้าไว้ ด้านได้ อายอดไงล่ะ ท่องไว้...ท่องเอาไว้ “เอาอย่างนี้ค่ะ โบมีข้อเสนอ”
“ไม่เอา”
“ฟังก่อนสิคะ” โธ่...ให้โอกาสเธอได้มีที่ยืนในหัวใจของเขาบ้างเถอะ “คุณบอกว่าไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงอย่างโบ งั้นมาเดิมพันกันเอาไหม เรามาจูบกัน...ห้าครั้ง ถ้าคุณไม่มีอารมณ์เลยโบถึงจะยอมรับว่าคุณคงไม่แลโบจริงๆ”
“ไร้สาระ!”
โบนิตาเหมือนได้ยินเสียงใบหน้าของตัวเองแตกดังเพล้ง ฮือ...นี่เธออุตส่าห์ใจสู้หน้าด้านเสนอจูบให้เขา แต่กวินทร์กลับบอกว่าเป็นเรื่องไร้สาระ จิตใจทำด้วยอะไร!
“นี่ คุณไม่กล้าเพราะกลัวจะเสียท่าให้โบใช่ไหมล่ะ” ยัง...โบนิตายังไม่เลิกทู่ซี้ง่ายๆ
“กลัวว่าจูบกับคุณไปแล้วผมจะตายด้านไปตลอดชีวิตต่างหาก” กวินทร์แงะมือเล็กๆ ของโบนิตาออกจากแขนของตัวเอง เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมาก เพราะพอมือข้างนั้นหลุด เธอก็รีบเอาอีกข้างมาจับไว้แทน
‘ผู้หญิงผีบ้าอะไรวะเนี่ย!’
