พนิตพร  เกิดมาเพื่อโดนเหยียบย่ำและถูกทอดทิ้ง ตลอดชีวิตมีแต่ป้ายคำว่าขี้แพ้แปะไว้บนหน้าผาก เธอจึงลุกขึ้นมาทำอะไรบ้าๆ บอๆ หลุดกรอบออกมาจากชีวิตจืดๆ ชืดๆ ด้วยการปลุกปล้ำชายหนุ่มรูปงาม เปลือยกาย เมาเหล้า และไร้สติ

     แค่ตื่นมาพบว่าตัวเองกำลังถูกผู้หญิงแปลกหน้าลักหลับก็น่าจะเซอร์ไพรส์พออยู่แล้ว ริชาร์ด  อาร์  เคอร์แต็ง  ไม่คิดว่าหลังจากนั้นเธอจะกลับมาพร้อมกับผลการตรวจครรภ์ ชายหนุ่มจึงใช้โอกาสนี้แปลงร่างห่านขี้เหร่ให้กลายร่างเป็นหงส์แสนสวยเพื่อทัดเทียมและเคียงคู่เขาในฐานะภรรยาของมหาเศรษฐี!

     “อย่ามาทำแบบนี้นะ!!!” หญิงสาวตวาดแหว ทำท่าจะกัดมือเขาให้ขาด

     “จุ๊ๆ อย่าโมโหน่า คนท้องเขาว่าโกรธมากไม่ดี” เขาทำเป็นเตือนทั้งที่ตนเองเป็นฝ่ายยั่วโมโห

     “ถามจริงๆ เถอะ ไม่อยากรู้บ้างเหรอว่าเวลาผมมีสติเต็มร้อยมันเป็นยังไง” ริชาร์ดจงใจใช้น้ำเสียงแหบพร่าแบบที่รู้ดีว่าเต็มเปี่ยมไปด้วยการยั่วยวน 

     ชายหนุ่มให้เวลาหญิงสาวคิดใคร่ครวญ เขาไม่ได้เป็นแค่นักรัก แต่เขาเป็นนักรบด้วย การวางกลยุทธ์ที่ดีคือให้ศัตรูหลงกลก่อนจะตลบหลัง แล้วเขาก็พร้อมจะยอมรับเงื่อนไขพ่วงท้ายทุกอย่าง

     “ฉันไม่ถอดเสื้อผ้าได้ไหม”

     “ไม่ได้!!!” เสียงตะโกนของริชาร์ดทำเอาแก้วหูของพนิตพรร้าวไปอย่างน้อยหนึ่งข้าง ผู้ชายคนนี้ทำไมชอบตะโกนนักก็ไม่รู้ แต่การปวดหูไม่ได้หมายความว่าเธอจะเปลี่ยนใจ

     “ถ้าคุณเจ๋งจริง จะใส่เสื้อผ้าเอาไว้หรือไม่ใส่ก็ไม่ต่างกัน จริงไหมคะ”